Gebiologeerd door de kleurenpracht stap ik de wereld binnen die 'de Keukenhof' heet. Braaf met de trein en bus (vanaf Leiden) naar Lisse gekomen en nu... ben ik er, voor de allereerste keer in mijn leven. Als nuchtere Brabantse Nederlander is het even wennen, al die blije Japanners en Chinezen die bij elke bloem een zelfportret willen maken. 'Man, kijk toch gewoon rond, en geniet!' denk ik regelmatig. Maar ik ben net zo erg. Heb drie camera's bij me en het is dat ik niet mezelf, maar de typisch Nederlandse tulpen te pas en te onpas fotografeer. Vooral in close-up grijpen de mooie kleuren me bij de keel.
De zon schijnt door de gekleurde bladeren van de bloemen heen, en ik lig gefascineerd op mijn knieën al het moois te bekijken. Dat je de stampers en steeltjes binnenin de kelk door het blad heen kan zien, mega respect voor de natuur, gewoon, omdat die zo mooi is!
In 2015 is vanwege zijn 125e sterfdag het thema van de Keukenhof Vincent van Gogh. Ook Vincent van Gogh was 'flabbergasted' door de natuur. Vincent, post-impressionistisch schilder:
"I experience a period of frightening clarity in those moments when nature is so beautiful. I am no longer sure of myself, and the paintings appear as in a dream."
Zelf dacht ik altijd immuun te zijn voor die Hollands Heimwee zoals ik het sentimentele, toeristische geneuzel graag noem, maar ter plekke ben ik ineens een bloedfanatiek bloemenfotograaf en lig ik op m'n knieën voor de perfecte hoek van de bloeiende bollenvelden. Ik pak camera na camera, want alle mooie bloemen moeten meerdere malen op de foto.'Waarom?' zult u denken. Simpel, ik was in de ban van instant fotografie en ging dan ook gewapend met nieuwe (Impossible) en oude Polaroid film het park in, onze Nederlandse tulpen vastleggen. Daarnaast moest natuurlijk ook alles professioneel digitaal worden vastgelegd met mijn Nikon D700 spiegelreflex camera.
Het 'probleem' van Polaroid is dat er tig soorten film, en dus ook camera's zijn. Ik wilde de nieuwe film proberen die net uit was, een sepia-achtige film van Impossible Project. Maar ook de oude, originele kleuren Polaroid wilde ik hier maken, met weer een andere camera. Ik had van de originele laatste lichting (houdbaar tot 2009) films nog wat liggen, gemaakt in de als laatste nog werkende Polaroidfabriek in Enschede, die sloot in 2008. Bijzonder! Maar wat een gesleep met fotografiespullen.
 |
| Monochrome instantfilm van Impossible |
Inmiddels is het 2015 en ben ik weer terug in één van de grootste Nederlandse toeristische attracties: de bollenvelden en bloemen van Lisse. Het is niet zo zonnig als 4 jaar geleden, sterker nog, het is grijs en grauw en het regent af en toe. Mede doordat het niet meer mijn eerste keer is, ervaar ik de plek anders, 'normaler'. De Polaroid camera's zijn vervangen door een iPhone, al heb ik ook nog wel mijn Fuji systeemcamera bij me, want je weet maar nooit.
Ik ben hier dit keer om met ons favoriete thema ZIEN een fotografie workshop te geven. We gaan ons twee uur lang te buiten aan 'foute' foto's en gaan bijvoorbeeld met lange sluitertijd expres bewegen tijdens het fotograferen, om zo het (post)impressionistische schilderij-effect te maken, te 'zien als Vincent'. Gelukkig was Vincent ook maar 'gewoon' onder de indruk van de schoonheid van de natuur en lieten we ons vooral dáárdoor leiden.
Op 25 april is er wederom een fotografie workshop ZIEN als Vincent in de Keukenhof in Lisse, € 35,- p.p. (tweede persoon € 15,-!) excl. entree Keukenhof. Ga je mee?
