Minder stress met fotografie

Puur Zien

Mindfulness

Ontstressen, onthaasten, maar hoe doe je dat? Kalmeer het drukke brein door met fotograaf Melanie of Hans te fotowandelen in natuur of stad. Leer Anders Kijken door bijzondere patronen, lijnenspel of kleur te ontdekken en fotograferen. Verwondering ervaren door mooie dingen te gaan Zien, kom in de mindfulness flow met je smartphone camera.

Kijken vanuit de stilte van jezelf en de schoonheid van alledaagse dingen Zien

Wanneer je ergens loopt en de dingen kunt Zien zoals ze zijn... dan word je getroffen door hun schoonheid of opmerkelijkheid. Zo fotograferen we tijdens tijdens de Puur Zien fotografie workshop, vaak in detail, al het moois wat we tegenkomen..

Je wordt verrast door het onderwerp, waarbij we letten op vorm, licht, (kleur)vlakken, structuur en lijnenspel. Het is een spirituele manier van fotograferen zonder zweverig te zijn. Je kunt met elke camera meedoen, zelfs met je smartphone.

Artstudio23 ontwikkelde hiervoor een serie workshops en richtte Stichting Puur Zien op om nog veel meer mensen te inspireren met 'aandachtig kijken'. Contemplatieve fotografie (boeddhisme: miksang fotografie) bij Artstudio23 met maandelijks een bijeenkomst van 1,5 uur.

Heel veel inspiratie en verdieping in je fotografie. Elke maand een thema om zelf te fotograferen zorgt voor een jaar lang lekker bezig zijn met je camera.

Appreciative inquiry

Voor meer vitaliteit op de werkvloer ontwikkelde Artstudio23 een twee-daagse training die zowel binnen (in kantoorpand) als buiten gevolg kan worden, op elke locatie. Je hoeft niet naar de natuur te gaan, Puur Zien kun je overal doen. 

Mindfulness fotografie zonder zweverig te zijn

© 2019 Artstudio23.com

Goed Oog

New York Underground - contemplative photography by MeRy

Ik schreef al eerder over contemplatieve fotografie en mind/empty/ness. Inmiddels weet ik dat ik beide beoefen, en dat al jaren! Hoe bijzonder om er na 20+ jaar achter te komen dat mijn fotografie een naam heeft...

Ik roep al jaren 'ik zie, ik zie (wat jij niet ziet)' en ook dát is contemplatief. Ik ben opmerkzaam, er valt me iets op en dit wil ik vastleggen. Je moet je hiervoor in een meditatieve staat bevingen, pas als je 'leeg' bent sta je open voor de mooie, pure beelden van de werkelijkheid. Ik kwam hier achter toen ik ging zoeken naar kijken als een kind en Boeddhistische fotografie.

Goh. Ik mediteer! Al jaren! Had ik nog nooit bij stilgestaan, maar als ik goed nadenk... klopt het.

Gelezen:
Waarnemening: vanuit een stil punt (in jezelf) in de wereld gaan staan. Je ego moet er tussenuit. Contemplatieve fotografie gaat over de dingen zien zoals ze zijn, en hoe we onze directe waarnemingen met precies, oprecht en elegant met de camera kunnen uitdrukken.

Contemplatieve fotografie wil zeggen dat de fotograaf wordt getroffen door de schoonheid of opmerkelijkheid van een detail en vervolgens fotografeert. Dit is Miksang ('Goed Oog' in het Tibetaans). Contemplatieve Fotografie legt de waarheid bloot van zuivere waarneming. We zien iets levendigs en doordringend, en op dat moment kunnen we onze perceptie uiten zonder dat er iets wordt verzonnen, wordt toegevoegd, of ontbreekt. Volkomen eerlijk over wat we zien - direct schieten. 

Vraagstuk aan mezelf: is dit het antwoord op de huidige fotografie, deze wordt tegenwoordig immers bijna altijd geënsceneerd voor, tijdens en na de fotografie?!?

Nog meer gelezen:
Aangezien de meeste fotografieboeken over de technieken gaan, werden we getriggerd door het boek "The practise of contemplative photography - seeing the world with fresh eyes" van Andy Karr en Michael Wood. "Creativity is something to be uncovered, not something to be wished for", aldus de schrijvers die dus het volste vertrouwen in je hebben. Het boek staat ter illustratie vol foto's van bedrieglijke eenvoud. 
Hét bewijs van het onder de knie hebben van dat echte zien. Juist die eenvoud vangen vergt vaak veel moeite. Deze vorm van fotograferen draait volgens de schrijvers om het waarderen van dingen om wat ze zijn. 
Bron: Eager.

Fotografie 2.0? Het antwoord op het digitale geweld? Op de totaal over de top ge-Photoshopte foto's/films? We zullen zien... ik weet voor 2013 in ieder geval waar ik me mee bezig ga houden: Miksang! En wie geïnteresseerd is: follow me.

Contemplatieve fotografie

Pas gelezen:
 Contemplatieve fotografie is een vorm van meditatie in actie. Het gaat erom het moment van fris kijken echt te ervaren voordat we gaan oordelen en labelen, en om dat moment vast te leggen in een foto. We praten dan wel over fotografie, maar het gesprek gaat nauwelijks over fotografie in de technische zin van het woord.

Hèlen Vink - contemplatief fotograaf - noemt het ‘wel belangrijk dat je weet hoe je camera werkt’ maar toch ook weer niet zó belangrijk. "Met de automatische instellingen van de huidige camera’s is het niet meer zo moeilijk om een technisch goede foto te maken. Je hoeft lang niet alles te weten. Het gaat ook niet om het beheersen van de techniek, maar om de manier van kijken die achter je fotografie ligt." 
Het ‘goede oog’ waar miksang voor staat, gaat over pure waarneming: de realiteit van alledag zo eerlijk en onbevangen mogelijk waarnemen.

Uit The Practice of Contemplative Photography van Michael Wood en Andy Karr: ‘Alles begint met een beschikbare geest. Met de bereidheid om door iets getroffen te worden. Wij denken doorgaans te veel, ons visueel gewaarzijn is naar binnen gekeerd. Zodra we iets zien, gaan we benoemen en oordelen. We vinden het mooi of lelijk of het is maar niks, en we hebben associaties. Open kijken is een vorm van wakker zijn. Ik heb ook altijd mijn camera bij me, dat herinnert me eraan dat ik beschikbaar ben.’

Als je die open houding hebt, volgt de eerste stap. "Je moet je laten “stoppen” door iets wat je ziet. Dat vond ik zelf in het begin erg moeilijk. Dan zag ik iets en duwde ik het weg. Ik twijfelde, of ik was op weg om iets anders te zien. Vaak liep ik dan weer terug. Nu komt het natuurlijker. Dat is iets waarin je je geest kunt trainen. Nadat je gestopt bent is het van belang niet direct je toestel te pakken. 
De tweede stap is die van het visuele onderscheid. Precies kijken wat je gestopt heeft. Wat hoort er wel in de foto, wat niet. 
En de derde stap is instellen en de knop indrukken." aldus Hèlen.

Wat is nu het punt waarop het vaak fout gaat? ‘Stap twee. Die is meestal het obstakel. Na de flits van de waarneming wil je gelijk die foto maken. Meestal ben je dan te snel. Na een tijdje ga je je waarneming leren vertrouwen. Door gewaar te zijn wordt de geest vanzelf stiller. Langzaam lopen helpt ook.’ [Bron: Boeddha Magazine]

Contemplatieve fotografie - Parijs, 2012 - Instagram

Mind/full/ness

'Stof tot nadenken'

Mindfulness versus mind/empty/ness

Al een aantal keer de afgelopen jaren werd me verteld, is dat niks voor jou, een mindfulness training/sessie/workshop ... en ja, ik herken mijzelf inderdaad in de persoon op het plaatje. Mijn brein is een constant verloop van ideeën, inzichten en uitwerkingen van de werkelijkheid. Het gaat maar door. Maar...ik voel me daar heel fijn bij.

Druk?? Nee, zo ervaar ik het niet. Meer 'vol leven', energiek en creatief. Wanneer iemand me iets verteld begint mijn brein al meteen iets te bedenken, een oplossing, uitwerking of 'is het wat voor een nieuw foto/kunstwerk/project??'. Dat is dan ook meteen het enige storende, dat mijn brein me dán, op dat moment, afleidt. Maar ook alleen dan.
Het lijkt alsof ik onverschillig ben op zo'n moment, ongeïnteresseerd, door tijdens het luisteren dat idee te krijgen en die persoon dan te onderbreken om dat te melden. Dit is dus geenszins onbeleefd bedoeld... dit is mijn enthousiaste ik, die jou wil helpen.

Luisteren, en met name blijven luisteren is moeilijk voor mij. Daarvoor zou ik wel een aantal oefeningen kunnen gebruiken, echter: die boeien me niet. Ik vind het zonde van mijn tijd, staren naar bijvoorbeeld een plant, een behoorlijk lange tijd, en die plant dan 'gaan ervaren'... ik maak liever een foto! Van die plant!

Ik lees "mindfulness betekent simpelweg: bewust zijn van de huidige ervaring. Je kunt het woord ‘mindfulness’ vertalen met ‘opmerkzaamheid’ of ‘aandachtigheid’. Uit deze woorden spreekt openheid. Aandachtigheid richt zich vooral op opmerken. Dit is iets anders dan ‘aandacht’ en 'concentratie’, waarbij je je richt op één onderwerp."

Hier zit 'm dus meteen de kneep. Ik bén opmerkzaam. En zo'n oefening met plant is ... een aandacht/concentratie oefening, geen opmerkzaamheids-oefening. Mijn brein merkt gaandeweg in het verhaal (wat iemand me vertelt) iets op, en reageert. Die onbeleefde onderbreking is dan ook een opmerkzaamheid, en zeer zeker geen des-interesse maar eerder het tegenovergestelde. Kijk naar het bovenste plaatje...zo ervaar ik het echt.

Ik voel dat ik nog een 1000tal dingen wil doen, maken, zien! Het ene ding zal sneller gaan dan het andere. Ik word 110! roep ik dan. En dat hoop ik echt.

Opmerkzaamheids-oefeningen ... die doe ik genoeg: ik fotografeer :))
Waar ik nog wel wat van zou kunnen leren is een oefening om mijn geklets beter te doseren. In 1 minuut zeggen wat je bedoeld. Dat is geen mindfulness, dat is meer 'speaker-academy tips & tricks' zoals Linda de Wolf die een tijd terug gaf... goed, 2013 staat voor de deur... laat ik me hier in het nieuwe jaar dan maar eens in gaan verdiepen!