Treasure The Dress

Trash The Dress Niagara Falls, Canada 2011

Op 9 september 2009 rennen er meer dan 150 bruiden de zee in op het strand van Scheveningen. Artstudio23 organiseert het 'feel good' Trash The Dress event met veel plezier en haalt hiermee wereldwijd de pers.

Het is vandaag precies 10 jaar geleden dat meer dan 150 bruiden voor fotografen Hans van Nunen en Melanie E. Rijkers de zee inrenden. Ieder in hun eigen trouwjurk, van bijna 50 jaar geleden gedragen, tot pas 4 (!) dagen getrouwd.

Elke bruid had zo haar eigen reden om haar trouwjurk te 'trashen'. De een was gescheiden, de ander juist 20 jaar samen. Er vloeiden tranen 'Ik neem met een duik in zee afscheid van mijn kinderwens die nooit vervult zal worden, en kom er sterker uit dan ooit tevoren'.

Ik ben chronisch ziek, maar die dag had ik nergens last van

De trouwring die na een vechtscheiding de zee in werd geworpen onder toeziend oog van de vele camera's, de oudste bruid die inmiddels jaren weduwe was, en zich nog eenmaal de bruid wilde voelen van toen. Ze vertelt: "Ik voel me weer dat jonge, onschuldige meisje op weg naar het altaar".

Wat een energie

Wat vooral bijbleef is de energie die tijdens het evenement voelbaar was. Alle bruiden, en een enkele bruidegom, straalden alsof het hun trouwdag was.

Het plezier spat dan ook van de foto's af. De jurken zijn overigens wonderbaarlijk goed bestand tegen het zoute water: "In een dekbedhoes op fijnwasprogramma wassen zonder centrifugeren, daarna boven het bad laten drogen aan een hangertje en we kunnen weer!". Veel bruiden doen meerdere malen mee. In latere edities ook met speciaal ervoor aangeschafte trouwjurken, of in de jurk van moeder of zus.

Die jurk hangt toch maar in de kast

Je trouwjurk nogmaals aan mogen doet iets met je, welke reden je ook hebt. Dit schreef BNdeStem (pdf) erover toen het fotoboek van 09-09-'09 uitkwam. Het plan ontstaat om het event jaarlijks, met als grote knaller de afsluiting op 12-12-'12 in Las Vegas waar Trash The Dress ooit ontstond, te organiseren.

De grootste Trash The Dress ooit: met Artstudio23 op Scheveningen strand, 2009.

Je eigen Trash The Dress sessie

Een fotosessie na de trouwdag, om zonder stress en met vooral veel plezier samen of alleen, of met vriendinnen te poseren op allerlei fotogenieke locaties. Uiteraard ga je eerst naar kapper en make-up om het helemaal echt te laten lijken! Ook mogelijk als grappige en ludieke actie voor een vrijgezellendag.

Bij Treasure The Dress wordt de jurk niet besmeurt of nat

Mocht je een Trash The Dress of Treasure The Dress sessie willen, neem dan contact op met Artstudio23.com. Fotograaf Hans en Melanie werken door heel Nederland (en daarbuiten). Een Trash The Dress/Treasure The Dress sessie is er vanaf €398 excl. BTW, inclusief alle foto's op HR, hoge resolutie. 

Fotostudio & Opleidingen

Artstudio23

Speelhuislaan 173 Breda

www.Artstudio23.com

Het plezier spat er vanaf! Trash The Dress 9 september 2009, Scheveningen © Artstudio23.com

Na het succes van 2009 volgen er nog Trash The Dress events in Adelaide, Australië en Niagara Falls in Canada. In Nederland is er o.a. op 10-10-10 en 11-11-11 een vervolg. De TTD in Vegas is nog altijd niet uitgevoerd.

In 2007 begon Artstudio23 met de eerste test photo shoot om vervolgens op 08-08-08 met 8 bruiden in de fontein in Breda een eerste Trash The Dress in Nederland uit te voeren. Het event was een reactie op de vaak gestelde vraag om op typische data als 05-05-05 te willen trouwen en trouwfotograaf Melanie zich dan wel 10x had kunnen laten inhuren. 

Niet slechts één bruid zien op een speciale datum, maar zoveel mogelijk!

© Artstudio23.com 2019

www.PuurZien.nl

20 jaar Artstudio23 Breda

Stee Magazine over Artstudio23, 2016 

De creatieve geesten van Artstudio23 

Ze ontmoetten elkaar op het Sint Lucas in Boxtel waar ze beiden tot de ‘happy few’ behoorden die destijds werden toegelaten op de hoogstaande opleiding voor reclame- en presentatietechnieken. Hans van Nunen en Melanie E. Rijkers zijn sindsdien onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niet alleen als echtpaar en ouders van hun twee kinderen, maar ook als eigenaren van het veelzijdige Artstudio23.

Opgeleid als meester-schilder, startte Hans zijn carrière als decorateur bij Madurodam, Melanie ging naar de kunstacademie St. Joost en opende vervolgens als vakfotograaf haar studio aan huis in Breda. Hier werd de prijswinnende foto 'Waiting' (zwangere buik met blote billen kindje) gemaakt en zaten veel bruidsparen-in-spé aan tafel om te praten over hun trouwreportage.

Naarmate de opdrachten binnenkwamen begon ook Hans zich steeds meer te richten op fotografie. Omdat hij dit niet zonder gedegen opleiding wilde doen, liet hij zich opleiden tot mode- en portretfotograaf om zich vervolgens in 2007 naast Melanie in Artstudio23 te voegen op een nieuwe locatie.

‘Het toeval dat je soms juist moet toelaten…’

Kunst en techniek vloeiden op een prachtige manier ín elkaar over en brengen sindsdien de meest uiteenlopende en bijzondere beelden voort. 

Bijzondere projecten
De partners stonden aan de wieg van de fotografie voor allereerste Roodharigendag (2007) en kwamen met Trash the Dress (2009, krantenartikel als PDF), waarin bruiden in hun bruidsjurk op het Scheveningse strand in het water gefotografeerd werden. Het leverde buitengewoon bijzondere plaatjes op en het project kreeg internationale media-aandacht, waardoor Melanie ook werd gevraagd bruiden in Adelaide en Niagara Falls te fotograferen. 

En dan het project ‘PUUR. Trotse tienermoeders’, een boekje waarin trotse, jonge moeders (in wording) worden vastgelegd op de gevoelige plaat. Melanie ontwikkelde diverse stijlen, waar menigeen haar werk aan zal herkennen. Geïnspireerd door beeldhouwer Rodin, maakte zij met infrarood licht portretten, waardoor degene op de foto net een marmeren beeld lijkt. ‘Standaard’ kwam en komt in het werk van beide fotografen niet voor. 

Trash The Dress, 9 september 2009, meer dan 150 bruiden renden de zee in.

Fotografiecursussen
Door de jaren heen ging het fotografenkoppel over van analoog naar digitaal en het inspireren van anderen tot het maken van betere foto’s begon een leidraad te vormen. Zo ontstond ook het idee om fotocursussen te gaan geven. Hans was met zijn technische kennis de aangewezen persoon en zo geschiedde. ‘Mensen kopen een dure spiegelreflexcamera en weten eigenlijk niet wat ze er allemaal mee kunnen. In mijn cursus leren ze dat op een manier die ze zelf meteen en op eenvoudige wijze kunnen toepassen. Blije mensen verlaten de lessen keer op keer en dat is mooi om te zien.’ 

'In mijn cursus leren ze dat op een manier die ze zelf meteen en op eenvoudige wijze kunnen toepassen'

De lessen worden aan groepen tot 8 personen, maar ook één op één gegeven. ‘Anders kijken, dat is wat wij mensen leren. En zo ontstond Eyespiration en de workshop Zien Anders Kijken. Het leren zien van mooie dingen en die dingen vastleggen met een camera. ‘Met groepjes mensen worden er routes gelopen door diverse steden, mensen leren buiten de lijntjes te kleuren, te zien wat ze anders nooit zagen.’ 

ZIEN Anders Kijken in Breda en ver daarbuiten

Puur Zien
Stichting Puur Zien is een van de nieuwste ondernemingen van Melanie en Hans. Een blinde kan visualiseren door de uitleg die hem gegeven wordt tijdens een fotowandeling, een vrouw met borstkanker wordt tijdens haar ziekteproces gefotografeerd en een zwakbegaafd kind leert anders kijken naar alledaagse dingen. ‘Levensgeluk terug zaaien’ noemen Hans en Melanie dat, en de respons is zeer positief.

Storytelling in woord en beeld
Melanie reist regelmatig af naar het buitenland om reportages over klantbeleving te maken. Ze fotografeert niet alleen, maar schrijft daar ook bij. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de zakelijke, portret-, mode-, familie- en babyfotografie. ‘Beleven is belangrijk en het puur zien van dingen, het toeval dat je soms juist moet toelaten én de technische kennis waarmee je dit allemaal kunt waarmaken, dat is kort gezegd waar het om draait.’ 

Melanie aan het werk in San Francisco, Eyespiration Photo Walk tijdens de SF Writers Conference

Twee zeer professionele, maar vooral ook fijne mensen, die niet alleen elkaar, maar ook vele anderen inspireren en bovendien in 20 jaar tijd een indrukwekkend portfolio hebben samengesteld. Samen vormen zij Artstudio23.com

Artstudio23
Fotostudio & Opleidingen
Speelhuislaan 173 (Backer & Rueb gebouw)
4815 CD Breda unit 006

Tekst: Myranda Heres, Tekstbureau Textmaniac. Dit artikel verscheen eerder in Stee Magazine, vormgeving Batucada/Erik Tode.

Saar & Mel - Trash The Bride 3

Sarhea Barten wil dat ik haar leven als Lyme patiënte vastleg, alle ups en ook de downs... dit is het 3e blog n.a.v. haar wens om "nog één keer mijn trouwjurk(en) aan te hebben en er mee op de foto te gaan."

Saar wordt in d'r jurk gehesen

Mooi haar door Tella

Onze prinses - zonder zuurstof!

Sweet, crazy Jessica ♥

Teugje broodnodige zuurstof

Na afloop: moe...

Lieve Saar, het was geweldig om je weer te zien. En in die bruidsjurken... ♥ Hou vol lieverd! Die stomme Lyme moet toch een keer verslagen kunnen worden?!?

Ik hoop je snel weer te kunnen komen opzoeken...wie maakt dit mede mogelijk???
Fotografie is nog steeds therapie. En u kunt ons daarbij helpen door een kleine bijdrage te storten via:

Paypal, betalingen naar info@mery.nl o.v.v. "Saar" of stort uw bijdrage op bankrekening nummer 607286849 t.n.v. Artstudio23. Bij vragen: mail! Ik ga zorgen dat al het geld wat er binnenkomt gebruikt wordt om Saar te steunen. Met 25 donaties van 10 euro kan ik weer een dag met mijn camera bij haar zijn!

Vanuit het buitenland: IBAN: NL41ABNA0607286849 en BIC: ABNANL2A

Heel hartelijk bedankt, ook namens Saar & familie!

p.s. Saar wil ook Elles Veltman bedanken (mede-PUUR. moeder) voor het door haar e.v.a. verstuurde hartverwarmende pakket wat afgelopen zaterdag voor het hele gezin, en precies op de 30e verjaardag van Maikel, arriveerde. We love you Elles!! ♥ ♥

Saar & Mel 4

Met de bruidslingerie nog aan gaat Saar rusten

...medicijnen de PEG in...

Links: 3 mnd geen eten - Rechts: 3 mnd wel eten ;)

Lekker paar uurtjes uitrusten/bijkomen

Saar slaapt lekker tegen me aan
Trash The Bride is vermoeiend!

Saar wordt wakker met hersenkrampen... Hou vol ♥

Uitgeput, gelukkig duurde het 'maar' 20-25 minuten dit keer

Saar heeft gemiddeld 3 kramp-aanvallen per dag. Nu ze heeft moeten stoppen met de anti-biotica krijgen de Lyme bacteriën weer alle kansen...dit resulteert in doorlopende hersenvliesontsteking/nekkramp en tel daar de aanvallen nog bij op. Saar heeft dan ondraaglijke hoofdpijnen, wil de haren uit haar hoofd trekken en zichzelf (tegen)pijn doen om de hoofdpijnen maar te verminderen.

Soms duren de aanvallen ondraaglijk lang...en is er behalve shotjes morfine niets dat helpt. Donker, stilte, natte lap...en de steun van naasten, daar moet Saar het dan mee doen.

...toch zelf Elijah laatste fles geven voor 't slapen gaan ♥

Moeder-dochter onderonsje ♥

Saar wil roken en 2e jurk aan... oké leg ik ondertussen Lis wel in bed :)

Nee, Saar's bult = geen buikje, maar de opbollende PEG sonde

Na haar eerste sessie met haar 'overdag' trouwjurk, moet en zal Saar nog poseren in haar avond-trouwjurk. Ze heeft na de eerste sessie (het duurde 4 uur om haar klaar te maken) lang gerust, een aanval overwonnen en nu de kinderen in bed liggen, wil ze haar tweede jurk toch nog aan.

Dan maar in het donker, op de bank! Als Elijah in bed ligt, en ik dochter Lissyane naar bed breng, kleden Jessica & Tella Saar verder aan. Jessica is al lang afgewerkt, maar kan maar niet vertrekken. Terwijl Tella met de kinderen bezig is (naar bed brengen bijvoorbeeld), is dan immers niemand bij Saar! En dus blijft deze lieve schat gewoon in haar eigen tijd.

Saar's man Maikel komt nét voordat we de jurk aan hebben thuis, en poseert gelukkig nog even mee als ze als een schone slaapster op de bank ligt. Hoe doen andere mensen dat, terwijl je een ziek gezinslid hebt, en je naar je werk moet gaan? Wie doet de zorg? De kinderen? Het inkomen??
Ik sta er van te kijken hoe het in Nederland werkt. Niet.

Zelfs met 3x per dag thuiszorg, een nanny en een hulp-in-huis en een man die lange dagen draait én avonddiensten ligt Saar vaak alleen in haar kamer. Soms is ze te slecht om in het bed in de woonkamer te kunnen liggen. Ze had de woonkamer al 3 dagen (!) niet gezien voor ik kwam en we Trash The Bride maakten.
Haar lichaam wil niet. Ze heeft bijna continue buikloop/diarree. Zolang die niet is gestopt mag ze weer bepaalde andere medicijnen niet. Haar horroruur medicijnen kan ze niet aan nu, dus de neuro borreliose speelt weer dagelijks stevig op. De epileptische aanvallen zijn weg, maar daarvoor is een verlaagde saturatie in alle hevigheid terug gekomen. Deze week had ze ademhalingsmoeilijkheden, en zelfs morfine pleisters nodig...
waar houdt het op????