Knie - kijkoperatie deel 2

Goed. Micro fracturing, meniscus scheur, artrose, kraakbeen slijtage...? = Kijkoperatie, en deze was op 26 april jl.

6 Weken geleden ging ik onder het mes, en gisteren officieel goedgekeurd om de krukken aan de wilgen te mogen hangen, yes! Al gaat het nog niet zo snel als ik wil nu :p de knie is maar wiebelig en voor mijn gevoel heb ik een 'week' en slap been.

Maar na 6 weken niet belasten kan ik mijn been weer 'gewoon' gebruiken, incl. traplopen en meer! Yes! Ik had al 1 kruk aan de kant gelegd op de dag precies 6 weken na de operatie. Het gaat na 4 dagen al stukken beter. Wat zeg ik, ik loop zoveel mogelijk binnenshuis zonder krukken. Wil snel weer gaan fietsen, dat mis ik wel hoor, mobiel zijn.


Inmiddels is het een week nadat ik dit hierboven schreef, en loop ik geheel zonder krukken. Af en toe voel ik me net een oud dametje, en met name de eerste pas, als je opstaat, is een sukkel-pas. Zo van, "oja, lopen, hoe doe je dat?" ;) Maar verder gaat het de goede kant op en heb ik goede hoop.

Over 6 weken weten we pas zeker of de operatie gelukt is, Bij 80% slaagt de operatie (ice picking/micro fracturing), en lezend op internet lees ik zelfs percentages van maar 60%. Maar goed, de chirurg kon niet zeggen of het aan mijn meniscus (scheur) lag dat ik last had (hete pijn, na lopen, en stijve knie) of dat het kwam door de kraakbeen slijtage.

Dit is overigens geen artrose, denkt hij, maar een oude kwetsuur, van 5-10 jaar geleden. Daar is een blauwe plek (= bloed) ontstaan en dat heeft ervoor gezorgd dat het kraakbeen afbrokkelde op de plek.

Dat is dan wel weer GOED nieuws, want dan BEN IK NOG LANG NIET VERSLETEN ;)

Kan me alleen die val/stoot niet herinneren...dus of het inderdaad van een kwetsuur is...de chirurg zegt dat het er wel zo uit zag. En dat geloven we dan maar!

Op naar de volgende 6 weken, zónder krukken!

Niet zelf je koffie kunnen halen...slalom als de stoep vol staat...

Op naar m'n werk (fotostudio)

Versleten krukken na 6 weken 

Blij dat ik mijn slippertjes weer aan kan

Hand gehavend... duim doet zeer... eelt op binnenkant!

M'n duim was na 6 weken krukken half doof, en toen zei de fysio 'doe maar even rustig aan' m.a.w. teveel gelopen en dus druk op de zenuwbanen gegeven... brrrr... ik ben tenslotte wel fotograaf en moet de rechtse hand gebruiken om mijn camera vast te houden! Inmiddels is de eeltplek ook aan het verdwijnen...gelukkig :)

Over een paar weken kan ik er hopelijk weer volle bak tegen!!
Hardlopen waarschijnlijk pas over maand of 4...da's dan weer minder....

En hoe ging het verder? Lees hier laatste deel over mijn knie.

Micro Fracturing en Meniscus Operatie

26 april 2013

27 april 2013

Arme ik.
Nee. Arme knie.
Na 41 jaar is het dan zo ver: versleten, d.w.z. binnenmeniscus is gescheurd en een stuk kraakbeen weg ter grootte van een euro, zo zei de chirurg.

Hm.
Kraakbeen stuk.
In mijn operatieverslag staat echter ca. 1 cm dus ik hoop dat ik er niet al te erg aan toe ben. Vrijdag de 26e geopereerd aan mijn knie, kijkoperatie.

Inderdaad, meniscusscheur binnenzijde. En deze is weggeknipt.
En ook een zgn. Microfracture behandeling gedaan... de zgn. icepick methode, schijnbaar alleen zinvol bij plekken kleiner dan 2 cm. Nou, geluk bij een ongeluk zal ik dan maar zeggen??

De orthopeed vertelde me later dat de kale plek een kwetsuur is, gekomen door een val o.d. Je krijgt dan een blauwe plek op je bot waarbij de bloeding bij het genezen/oplossen ook meteen het kraakbeen laat verdwijnen! Het is dan al zo lang geleden dat ik me echt niet meer kan herinneren wanneer ik mijn knie ernstig gestoten heb of op gevallen ben... maar ik ben blij dat het geen artrose is.

Zelf merkte ik er begin januari voor het eerst wat van, pijnlijke plek achter in m'n kuit, net onder de knie. Later bleek dit een zgn. kuitcyste te zijn, een harde plek van waar het teveel aangemaakte vocht uit de knie heen gaat. Altijd een symptoom, nooit oorzaak. Ik kon alleen geen oorzaak bedenken op dat moment, heb nooit last van mijn knie.

Ik loop vrij veel, kan goed kilometers maken (15 of meer) op wandeltempo, met name in een mooie stad. Dus zo deed ik weer in februari, San Francisco, Writers Conference 2013 fotograferen. De dag ervoor besloot ik naar de Golden Gate bridge te lopen, en halverwege dacht ik 'Hè, m'n knie voelt stijf'. Daarna is het niet meer goed gekomen.

Halverwege de wandeling... (stijve knie, nooit eerder gehad)

Op een gegeven moment werd mijn kuit zo dik dat ik mijn laars niet meer dicht kon ritsen en ging naar de huisarts. Deze deed een paar bewegingen met mijn been en zei al vrij snel 'Lijkt me de binnenmeniscus' en dus op naar de MRI. Toen daar de uitslag eenmaal van binnen was, ging het snel.

Op maandag bij de orthopeed, vrijdag onder het mes.
En nu revalideren.
6 Lange weken op krukken, onbelast m'n knie bewegen, want 'een knie moet niet stil zitten' zo zei de fysiotherapeut. Inmiddels moet ik met een skateboard aan de slag, al zittend, heen en weer, heen en weer, om zo de knie het teveel aan vocht te laten afdrijven door te bewegen. Ik word al handiger in lopen met mijn krukken, al doen mijn handen zeer (palmen) en vooral de linkerduim. (ik ben rechts) Spierballen krijg ik ervan?!

Het onbelast met de krukken meelopen is nog moeilijk! Maar ik wil persé een goede knie overhouden, hopelijk is alles een beetje lekker aan het genezen en loop ik straks weer als een kievit.

Komt nog bij dat ik als zelfstandig ondernemer geen enkel inkomen heb als ik niet werk. De verzekering hiervoor is gewoonweg onbetaalbaar, Hans en ik gaan er dan maar vanuit dat één van ons altijd wel zal kunnen werken. Of beiden 50-50 dat kan ook natuurlijk!

Wat me nu vooral bezig houd is, hoe voorkom ik verder letsel?? Na San Francisco, merkte ik 's avonds een zeurpijn, beetje 'heet' zeg maar en dat blijkt dat de gescheurde meniscus te zijn. Maar pijn, echt pijn-pijn...ik slik nooit medicijnen en ben wat pijn betreft keihard, ik heb haast nooit pijn.

Wat is pijn?
Een snee in mijn vinger, die voel ik wel. Maar bijvoorbeeld rugpijn...ach...als je een beetje op je houding let, is er niets aan de hand. Hopelijk werkt dit ook zo met de knieën!

Over een half tot heel jaar weten we pas echt meer. Of het bij mij geholpen heeft of niet.

Wordt vervolgd.

Lees hier deel 2 en deel 3 over mijn knie. In deel 3 staan nieuwe updates t/m 2024.

Amphia ziekenhuis Oosterhout